(Canis lupus familiaris)
Παρουσίαση Φυλής Δαλματίας
γράφουν η Αφροδίτη Κοσματοπούλου και η Θωμαή Μπαλτζάκη
www.labrador-dalmatian.gr
Ένας άρχοντας με βούλες ανάμεσά μας!
Η καταγωγή του σκύλου Δαλματίας μπορεί να αναγνωριστεί σε πίνακες και εκκλησιαστικά χρονικά από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα. Δαλματίες βρίσκονται στον πίνακα “Παναγία με Ιησού και αγγέλους ” στην εκκλησία Gospa od Andjela στην πόλη VeliLosinj, στο νησί Losinj στην Κροατία που χρονολογείται γύρω στο 1600-1630 και επίσης σε τοιχογραφία στο Zaostrog στη Δαλματία της Κροατίας.
Αυτό αποδεικνύει πως ο Δαλματίας κατάγεται από την ανατολική περιοχή της Μεσογείου και συγκεκριμένα την ιστορική περιοχή της Δαλματίας. Οι πρώτες περιγραφές για Δαλματίες βρέθηκαν στο Djakovo, στη Κροατία, κυρίως στα εκκλησιαστικά χρονικά του Bishop PetarBakic από το έτος 1719 και στα εκκλησιαστικά χρονικά του Andreas Keczkemety το 1737. Ο σκύλος ονομάστηκε με το λατινικό όνομα “Canis Dalmaticus” και το ύψος του περιγράφεται 4-5 “Spithamus”.
O Thomas Pennant περιέγραψε αυτή τη φυλή στο έργο του “Synopsis of Quadrupeds” το 1771 ως πολύ ανεξάρτητο, το ονόμασε “Dalmatian” και έγραψε ότι η καταγωγή είναι η Δαλματία. Ένα έργο του Thomas Bewick που δημοσιέυτηκε το 1790 αναφέρεται σε αυτή τη φυλή ως “Dalmatian” ή “Coachdog” (σκύλος άμαξας).
Ο Δαλματικός σκύλος στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για διάφορους σκοπούς από κυνήγι ως και συμμετοχή στο πυροσβεστικό σώμα αλλά και ως προστάτης αμαξών με άλογα. Τα Δαλματίας πριν κάποια χρόνια με την επιτυχία της πρώτης ταινίας του DISNEY και αυτές που ακολούθησαν αργότερα, γνώρισαν μία περίοδο απίστευτης ζήτησης. Όπως ήταν αναμενόμενο πολλοί υποτιθέμενοι και περιστασιακοί εκτροφείς άρπαξαν την ευκαιρία για εύκολο κέρδος και ζευγάρωναν αλόγιστα σκυλιά χωρίς καμία εξέταση και έλεγχο χαρακτήρα.
Το αποτέλεσμα ήταν να κυκλοφορήσουν σκυλιά κουφά με προβληματικές συμπεριφορές και να πλήξουν μακροπρόθεσμα τη δημοτικότητα της φυλής.
Τα Δαλματίας είναι από τα σκυλιά που επιβάλλεται να πάρει κανείς ΜΟΝΟ από σοβαρούς εκτροφείς. Τα προβλήματα υγείας αλλά και χαρακτήρα από μη ελεγμένα σκυλιά μπορεί να κάνουν κάποιο να μην τα αντέξει ή και τα ίδια να υποφέρουν. Αντίθετα τα κουτάβια από σοβαρά εκτροφεία γίνονται ιδανικά σκυλιά συντροφιάς και ζούνε πολλά χρόνια χωρίς προβλήματα υγείας.
ΠΡΟΤΥΠΟ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Μεσοκεφαλικός, κεφαλή πρισματικού σχήματος με κρεμάμενα αυτιά. Το σώμα είναι ορθογώνιο, δυνατό, μυώδες και χαρακτηριστικά διάστικτο. Η κίνηση πρέπει να είναι κομψή. Η διαφορετικότητα του φύλου πρέπει να είναι εμφανής.
ΚΕΦΑΛΗ: Πρέπει να είναι σε αναλογία και αρμονία με το υπόλοιπο σώμα και όχι πολύ φαρδύ στη περιοχή του κρανίου.
Κρανιακή περιοχή: Το κρανίο είναι επίπεδο με ελαφριά πλευρική κυρτάδα. Υπάρχει εύρος μεταξύ των αυτιών και καλά καθορισμένοι κρόταφοι
Μύτη: Μεγάλη με ανοιχτά ρουθούνια. Πρέπει να είναι ολόκληρη χρωματισμένη. Το χρώμα της να είναι το ίδιο με το χρώμα από τις βούλες.
Ρύγχος: Καλά αναπτυγμένο και δυνατή γνάθος.
Μάτια: ωοειδή, σε υπομετωπική θέση, τοποθετημένα σε μια γωνία 10-15 μοιρών. Το χρώμα ματιών είναι σε ακολουθία με το χρώμα από τις βούλες.
Αυτιά: Τοποθετημένα σχετικά ψηλά, κρατημένα κοντά στο πλάγιο μέρος του κεφαλιού. Είναι πολύ σημαντικό τα αυτιά να έχουν βούλες, δηλαδή να μην είναι εντελώς μαύρα ή καστανά αλλά με βούλες με χρώμα ανάλογο με το χρώμα στο σώμα σε λευκή βάση.
Λαιμός: Να είναι δυνατός και αρκετά μακρύς, να συγκλίνει προς το κεφάλι και να είναι απαλλαγμένος από υπερβολικά χαλαρό δέρμα στην περιοχή του λάρυγγα.
ΣΩΜΑ: Ορθογώνιο, αναλογίες μήκους σώματος και ύψος ως τους ώμους 10:9.
Ώμοι: Καλά καθορισμένοι.
Πλάτη: Δυνατή, επίπεδη.
Πυελική ζώνη: Μυώδης, κεκλιμένη λιγότερο από 30 μοίρες.
Στήθος: Βαθύ και ευρύχωρο, όχι πολύ φαρδύ ή βαρελοειδές. Το βάθος του θώρακα πρέπει να είναι το 45-50% του ύψους ως τους ώμους. Το ύψος του αγκώνα είναι το 50% του ύψους ως τους ώμους. Τα πλευρά να είναι καλά κυρτωμένα.
Κάτω γραμμή και κοιλιακή χώρα: Η κοιλία είναι μέτρια ανασηκωμένη.
ΟΥΡΑ: Τοποθετημένη στην επέκταση της πυελικής ζώνης. Φτάνει περίπου ως τον ταρσό ή είναι ελαφρώς μακρύτερη.
Δυνατή στη βάση της, λεπταίνει προοδευτικά προς την άκρη, όχι πολύ παχιά αλλά σε αναλογία με το σώμα. Να κρατιέται σαν σπαθί. Κατά προτίμηση με βούλες
ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ: Πρόκειται για ένα ζώο με ιδιαίτερη ομορφιά, το οποίο όταν στέκεται θυμίζει άγαλμα. Το μέγεθος στα αρσενικά κυμαίνεται από 56-62 εκατοστά ύψος και 25 ως 35 κιλά βάρος και στα θηλυκά από 54-60 εκατοστά ύψος και 20 με 30 κιλά. Συναντά κανείς δύο χρωματισμούς τα λευκά με μαύρες βούλες και τα λευκά με καστανές βούλες.
Στην εκπαίδευση αν κάποιος είναι αρχάριος ίσως συναντήσει δυσκολίες αλλά με την κατάλληλη βοήθεια είναι ένας σκύλος για πολλά! Έχει κυνηγητικά άλλα και ένστικτα φύλαξης, μπορεί να ξεχωρίσει σε αθλήματα agility λόγω της ταχύτητας της ευελιξίας του και της εξυπνάδας του.
Όσοι ενδιαφέρονται για την απόκτηση ενός Δαλματία θα πρέπει να είναι άνθρωποι που θέλουν έναν πραγματικό σύντροφο στη ζωή τους. Η εξαιρετική εξυπνάδα τους και η έντονη προσωπικότητα κάνει αυτά τα σκυλιά να αποκτούν ανθρώπινη υπόσταση. Ζώντας μαζί τους είναι πραγματικά σαν να υπάρχει ένας ακόμα άνθρωπος στην οικογένεια. Χαίρονται να συμμετέχουν σε κάθε μορφή δραστηριότητας των μελών της και φυσικά να μένουν εντός του σπιτιού συντροφιά με τους κηδεμόνες του.
Τα Δαλματίας δεν αντέχουν το κρύο και γενικά τις ακραίες θερμοκρασίες, μπορεί βέβαια να απολαύσουν ακόμα και έναν περίπατο στο χιόνι αρκεί να επιστρέψουν σύντομα στη θαλπωρή του ζεστού σπιτιού. Ανέχονται την παρουσία άλλων ζώων στο χώρο τους αρκεί να τα συνηθίσουν από μικρά και συμβιώνουν άνετα με άλλα σκυλιά εφόσον γνωριστούν με τον σωστό τρόπο. Σαν κουτάβια είναι σχετικά ζωηρά και θα πρέπει κάποιος να κάνει υπομονή μέχρι να φτάσουν την ηλικία του ενάμιση έτους όπου αρχίζουν να σοβαρεύουν και να γίνονται πολύ πιο εύκολα στον χειρισμό τους.
Γενικά θεωρούνται υγιή σκυλιά όταν προέρχονται από αξιόπιστα εκτροφεία και το προσδόκιμο ζωής φτάνει τα 13-16 χρόνια. Η φυλή έχει ως γενετική προδιάθεση τη συγγενή κώφωση. Στα κουτάβια γίνονται ειδικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν είναι κωφά αν έχουν ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη ακοή.
Το δεύτερο θέμα που θα πρέπει να προσέχουμε είναι οι συχνές εξετάσεις στα ούρα τους, καθώς λόγω ιδιαιτερότητας της φυλής συχνά μπορεί να εμφανιστούν κρύσταλλοι ουρικού οξέος, αυτό μπορεί να προληφθεί με χορήγηση ειδικής ενίοτε ακριβής διατροφής.
