Ψάρια από μακρινούς ωκεανούς…

Πηγή: www.tsamisaquarium.gr

Balandiocheilus melanopterus

Η πρώτη περιγραφή για αυτό το είδος έγινε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα από τον Bleeker. Σαν χόμπι πρωτοεμφανίστηκε το 1955 στην Φρανκφούρτη. Ανήκει στην οικογένεια Cyprinidae ( υποοικογένεια Cyprininae). Ζει στην Ταϊλάνδη, στην χερσόνησο της Μαλαισίας και τις νήσους Βόρνεο και Σουμάτρα. Αν και φτάνει το μέγεθος των 35 εκατοστών, είναι φιλήσυχο και μπορεί να συμβιώσει καλά με είδη μικρότερου μεγέθους. Χρειάζεται πολύ χώρο και μεγάλη κυκλοφορία νερού. Είναι δεινός κολυμβητής μιας και ζει σε νερά με δυνατά ρεύματα. Είναι σπουδαίος άλτης γι’ αυτό το ενυδρείο χρειάζεται καπάκι. Για να ζευγαρώσει σε ενυδρείο, χρειάζεται χωρητικότητα μεγαλύτερη των 300 λίτρων και γεννάει περίπου 100 αυγά τη φορά. Χρειάζεται καθαρό και διαυγές νερό και είναι ευπρόσβλητο στο Ick και εξωτερικές βακτηριακές μολύνσεις, ιδιαίτερα τις πρώτες μέρες που θα μπει στο ενυδρείο. Παίρνει τα ενήλικα χρώματά του σε αρκετά μεγάλη ηλικία και η εξωτερική του εμφάνιση αλλάζει σε μεγάλο βαθμό. Είναι φυτοφάγο, αλλά προτιμότερο είναι να τρέφεται με ξηρές τροφές (flakes, pellets), διάφορες κατεψυγμένες (bloodworms etc) και τροφές που θα μπορούσαμε οι ίδιοι να φτιάξουμε.
Είναι επίσης γνωστό ως Barbus melanopterus ή Puntius melanopterus.


Acanthophthalmus kuhli (kuhli loach)

Είναι γνωστό σαν Pangio kuhli, Acanthophthalmus fasciatus και Cobitis kuhli. Κατάγεται από την νοτιοανατολική Ασία (Ταϊλάνδη, δυτική Μαλαισία, Ιάβα, Βόρνεο, Σουμάτρα και Σιγκαπούρη) και ανήκει στην οικογένεια Cobitidae (υποοικογένεια: Cobitinae). Το ψάρι, περιέγραψε ο Valenciennes το 1864 και παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό το 1909 στο Βερολίνο. Κινείται και τρέφεται το σούρουπο, ενώ παραμένει κρυμμένο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συνηθίζει να κρύβεται στο χαλίκι, γι’ αυτό άμμος ή χαλίκι, είναι το ιδανικό υπόστρωμα για τα ενυδρεία που διατηρούμε τα ψάρια, μιας και η απουσία λεπιών μπορεί να του προκαλέσει εκτός από πληγές και βακτηριακές μολύνσεις.
Αναπαράγεται αρκετά δύσκολα στο ενυδρείο. Γεννά φωτεινά πράσινα αυγά, τα οποία αποθέτει σε κλαδιά, ρίζες και φύλλα υδρόβιων φυτών. Η διατροφή του πρέπει να περιλαμβάνει ποικιλία τροφών, ξηρών και κατεψυγμένων, πλούσιων σε πρωτεΐνες, αφού στη φύση τρέφεται με σκουλήκια, προνύμφες εντόμων και οστρακόδερμα.
Τα kuhli loach ή prickly eye, χωρίζονται σε δύο υποείδη. Τα Pangio kuhli kuhli και P. k. sumatranus (Fraser Brunner 1940). Διαφέρουν μεταξύ τους μόνο στα χρώματα και στα σημάδια επάνω στο σώμα τους. Σύμφωνα με τον Klausewits, το A. myersi, ανήκει στην ίδια οικογένεια και πρέπει να ονομάζεται P.k. myersi.


Capoeta tetrazona

Zει ελεύθερο στην Ινδονησία, στη Σουμάτρα, στο Βόρνεο και ίσως στην Ταϊλάνδη. Παρουσιάστηκε το 1935 στον χώρο των φίλων του ενυδρείου. Τα αρσενικά είναι λεπτότερα από τα θηλυκά, έντονα χρωματισμένα με κόκκινες γραμμές στο κεφάλι και γύρω από την περιοχή του στόματος. Ανήκει στην οικογένεια Cyprinidae (υποoικογένεια Cyprininae).
Είναι πολύ δραστήριο και «παιχνιδιάρικο» ψάρι και ζει σε κοπάδια. Έχει τη συνήθεια να τσιμπολογάει ουρές ή πτερύγια άλλων ψαριών. Αυτή του η συμπεριφορά μειώνεται αν το διατηρούμε σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερες ομάδες.

Δεν συνιστάται για κοινωνικά ενυδρεία, εκτός εάν οι συγκάτοικοί του είναι δραστήρια και γρήγορα κινούμενα ψάρια, με ουρές και πτερύγια τέτοιου μεγέθους, που να μην προκαλούν την ενοχλητική του συνήθεια που περιγράψαμε παραπάνω (κοντόφτερα είδη). Χρειάζεται σχετικά μεγάλους, χώρους με γρήγορη κυκλοφορία νερού και άριστες συνθήκες (πολύ καθαρά κανονικά ή ελαφρά σκληρά νερά, pH 7.0-7.5). Προτιμά τροφές με φυτικές πρωτεΐνες αλλά και ποικιλία τροφών (ζωντανών, κατεψυγμένων, flakes, pellets) για τη διατήρησή του στο ενυδρείο, αφού τρέφεται με επίσης μεγάλη ποικιλία τροφών στο φυσικό του περιβάλλον (σκουλήκια, νύμφες, προνύμφες εντόμων αλλά και έντομα).

Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο παράσιτο Ichthyophthirius (Ich) και όταν ενοχλείται από stress ή ασθένεια στρέφει χαρακτηριστικά το κεφάλι του προς τα κάτω. Ιδανικοί συγκάτοικοί του, μπορεί να είναι ψάρια σαν τα Balandiocheilus melanopterus (Silver shark), Botia species (B. macracanthus, B. modesta κλπ), ή Epalzeorynchos sp. (E. frenatus, E. bicolor, E. siamensis κλπ).

Αρκετά δημοφιλής είναι η πράσινη ποικιλία του είδους (Moss ή green barbus), καθώς και η αλφική του μορφή (albino tiger barbus). Kάποιες φορές, τα αλφικά ψάρια δεν διαθέτουν βραγχιακά επικαλύμματα, λόγω γενετικού σφάλματος και γι’ αυτό καλό είναι να προσέχουμε την επιλογή τους. Αναπαράγεται σχετικά εύκολα στο ενυδρείο με αποτέλεσμα στο εμπόριο, να κυκλοφορούν πλέον μόνο captive brood το είδος.