Aπαντάει η Χριστίνα Δουκάκη, Κτηνίατρος, DVM, Resident in Avian Medicine and Surgery
Η πολυπλοκότητα των διαφόρων περιστατικών:
Πότε ένα ζώο υποφέρει από παθολογικά αίτια και πότε τα συμπτώματά του οφείλονται σε συμπεριφορικά προβλήματα;
Ως κτηνίατρος εξωτικών ζώων έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπη με πολλά και διαφορετικά περιστατικά, άλλα μέγιστης σημασίας και με κακή πρόγνωσή, άλλα με πιο ήπια συμπτωματολογία και με καλή πρόγνωση.
Η δυσκολία κάθε περιστατικού βρίσκεται στο να μπορέσει ο/η κάθε κτηνίατρος, να αντλήσει από το ιστορικό όσες πιο πολλές πληροφορίες μπορεί και παράλληλα με τα αποτελέσματα των διαγνωστικών, να προβεί σε διάγνωση και πρόγνωση.
Τα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει ένα ζώο δεν οφείλονται όμως πάντα σε κάποια οργανική δυσλειτουργία!
Ένα ζώο, εξωτικό ή μη, μπορεί να δείχνει πως ενοχλείται από κάτι, αλλά το αίτιο να οφείλεται σε θέματα συμπεριφοράς.
Πολύ συχνά προσκομίζονται στην κλινική μας, πτηνά με απώλεια πτερώματος, έντονο κνησμό και αυτοτραυματική πτιλομάδηση, όπου τα ίδια τα πτηνά, βγάζουν τα φτερά τους και τραυματίζουν το δέρμα τους.
Αυτά τα περιστατικά από μόνα τους είναι πολύπλοκα και το πρόβλημα μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες!
Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να προβεί στην άμεση αιτιολόγηση ενός τέτοιου περιστατικού ως «ψυχογενές», γιατί πολύ απλά θα μπορούσε το πτηνό να πάσχει από παράσιτα ή ακόμα και από κάποια δερματοπάθεια! Οι συγκεκριμένοι ασθενείς θα πρέπει να υποβληθούν σε αρκετά διαγνωστικά πριν τα κατατάξουμε στην κατηγορία των ασθενών με συμπεριφορικά προβλήματα.
Ένα άλλο παράδειγμα περίπλοκου περιστατικού, όπου πάλι ο διαχωρισμός μεταξύ παθολογικού από συμπεριφορικού προβλήματος είναι δυσδιάκριτος, παρουσιάζεται στα κουνέλια που ουρούν εκτός «τουαλέτας». Η αλλαγή παρατηρείται σε κουνέλια, που ενώ πάντα είχαν συγκεκριμένο σημείο στο κλουβί για την ανάγκη τους, ξαφνικά ουρούν/αφοδεύουν εκτός κλουβιού.Οι συγκεκριμένοι ασθενείς θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν πως διακατέχονται από στρες ή μαρκάρουν την περιοχή τους λόγω ορμονών, αλλά πόσο σίγουροι μπορεί να είμαστε πως δεν υπάρχει πρόβλημα στο ουροποιητικό τους; Μια άλλη περίπτωση είναι τα ζώα που φωνάζουν/κράζουν και ο κηδεμόνας το εκλαμβάνει σαν ένδειξη πόνου, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να είναι κάλεσμα για να τραβήξουν την προσοχή του!Τα παραπάνω περιστατικά, όπως και άλλα με παρόμοιες συμπτωματολογίες, θα πρέπει πάντα πρώτα να προσκομίζονται σε κτηνίατρο! Ο/η κτηνίατρος θα μπορέσει να μας καθοδηγήσει σωστά για τη φύση του προβλήματος και αν το κατοικίδιο μας θα χρειαστεί περαιτέρω παρακολούθηση από συμπεριφοριστή!
Τα θέματα συμπεριφοράς είναι εξίσου δύσκολα στην επίλυσή τους και χρειάζονται τη συνεχή προσοχή και ενασχόληση του κηδεμόνα, γιατί δυστυχώς τις περισσότερες φορές τα προκαλούμε άθελά μας.
