Υπάρχουν φορές που κάποιες τυχαίες συναντήσεις είναι και μοιραίες. Μοιραία θα χαρακτηρίσω κι εγώ τη γνωριμία μιας μικρής πανέμορφης γατούλας με ένα νεαρό ζευγάρι που τυχαία βρέθηκε στο σωστό μέρος, την πιο σωστή στιγμή. Κι έμελλε αυτή η στιγμή να είναι η αρχή μιας μεγάλης οικογένειας!
Γράφει η Ματιλένα Μαντζιώρου
Μικρή, πεινασμένη, απροστάτευτη αλλά με δύο μαγικά μάτια κι ένα ναζιάρικο ύφος η μικρή γατούλα ζήτησε καταφύγιο στην προσωρινή κατοικία των παιδιών. Σε ένα τέτοιο βλέμμα κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Κι έτσι άρχισε να μένει μαζί τους, να κοιμάται στο κρεβάτι τους, να είναι η παρέα τους. Μια φουντωτή μικρή κουκλίτσα, μια τόση δα σταλίτσα, ήταν δεν ήταν 4 μηνών. Ένας μήνας πέρασε και το ζευγάρι επέστρεψε στη βάση του, φυσικά μαζί τους ήταν και το πανέμορφο αυτό πλάσμα, ο μικρός τους θησαυρός. Πάντα χαρωπή, πρόθυμη για χάδια και λιχούδα! Κάθε μέρα που περνούσε η γούνα της φούντωνε όλο και περισσότερο, τα μάτια της έλαμπαν και η κοιλίτσα της φούσκωνε. Όχι όμως από το καλό φαγητό και τις λαχταριστές λιχουδιές, όπως αρχικά πίστευαν οι νέοι της κηδεμόνες.
Η μικρή γατούλα, στους λίγους μήνες της ζωής της στο δρόμο, είχε ήδη μείνει έγκυος. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που έψαχνε καταφύγιο και ήταν τόσο τυχερή που βρήκε το πλέον κατάλληλο. Τώρα όμως τα παιδιά βρέθηκαν αντιμέτωπα με μια επερχόμενη γέννα. Η επλογή της διακοπής της κύησης δεν συζητήθηκε καν, η μαγευτική Φρέγια, όπως ονόμασαν τη γατούλα, αλλά και το περιεχόμενο της κοιλίτσας της ήταν πλέον οικογένειά τους.
Και ήρθε η στιγμή, μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα και η Φρέγια, μια σταλιά γατούλα, έκανε έξι υγιέστατα γατάκια! Κάτι τέτοιο έμοιαζε αδύνατον για ένα τόσο μικροσκοπικό γατάκι, όμως εκείνη τα κατάφερε! Τα μωράκια γεννήθηκαν ανά δυάδες και η διαδικασία του τοκετού διήρκησε για αρκετές ώρες. Η κούκλα Φρέγια με τααστραφτερά της μάτια, ήταν πλέον μανούλα. Έμοιαζε εξαντλημένη αλλά τα κεχριμπαρένια μάτια της έλαμπαν περισσότερο από ποτέ.
Εκείνη τη μέρα που ήρθαν στον κόσμο αυτές οι έξι υπέροχες μπουκίτσες, το νεαρό ζευγάρι ένιωσε την αγάπη να πλημμυρίζει την καρδιά τους. Οι μέρες, έγιναν μήνες και το ενδεχόμενο να διατεθεί κάποιο από τα μωρά
για υιοθεσία έμοιαζε όλο και πιο μακρινό κι αδιανόητο. Τα μωράκια μεγάλωναν κι εξελίσσονταν σε τόσο
διαφορετικές και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες! Κάθε ένα είχε να προσφέρει και κάτι άλλο και να δέσει αυτή την οικογένεια ακόμα περισσότερο.
Η απόφαση είχε παρθεί, τα παιδιά μετακόμισαν σε μεγαλύτερο σπίτι και κράτησαν τα έξι αχώριστα αδερφάκια μαζί με τη μητέρα τους. Οι δυσκολίες πολλές, η καθημερινότητα με επτά γατούλες στο σπίτι φαντάζει ζόρικη και ίσως να είναι. Θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος η οποία δεν κρύβει τίποτα περισσότερο από χάδια, γουργουρητά, αγκαλιές και ΑΜΕΤΡΗΤΗ ΑΓΑΠΗ!!!
