Η οξεία νεφρική βλάβη είναι μια κατάσταση όπου η λειτουργία των νεφρών μειώ- νεται απότομα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι νεφροί, που φυσιολογικά φιλτράρουν το αίμα και απομακρύνουν τις άχρηστες ουσίες, δεν μπορούν πλέον να επιτελέσουν αποτελεσματικά το έργο τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ξαφνική αύξηση των επιπέδων κρεατινίνης και ουρίας στο αίμα, καθώς και μεταβολές στην ποσότητα και στην εμφάνιση των ούρων.
Γράφει η Ελεάνα Ρακοπούλου, κτηνίατρος
Η ανεπαρκής αιμάτωση των νεφρών, που 32 μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις αφυδάτωσης, τραύματος ή έντονης αιμορραγίας, καθώς και η έκθεση σε ουσίες που είναι τοξικές για τους νεφρούς (νεφροτοξίνες), μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στα νεφρικά κύτταρα, οι οποίες κυμαίνονται από ήπια εκφύλιση έως και πλήρη νέκρωση του ιστού.
Τι συμπτώματα μπορούν να εκδηλωθούν;
Οι γάτες που πάσχουν από οξεία νεφρική βλάβη συνήθως παρουσιάζουν λήθαργο, απώλεια όρεξης, εμετούς και σημάδια αφυδάτωσης. Συχνά παρατηρείται δυσάρεστη οσμή στην αναπνοή και φλεγμονή στο στόμα (στοματίτιδα). Η ελάττωση ή απουσία παραγωγής ούρων (ολιγουρία/ανουρία) είναι επίσης σημαντική στην κλινική εικόνα του ζώου. Οι νεφροί στην οξεία βλάβη είναι συνήθως φυσιολογικού μεγέθους ή διογκωμένοι και συχνά επώδυνοι κατά την ψηλάφηση.
Διάγνωση από τον κτηνίατρο
Η διάγνωση βασίζεται στον συνδυασμό κλινικών, βιοχημικών και απεικονιστικών ευρημάτων. Οι αιματολογικές και ουρολογικές εξετάσεις θα δείξουν αυξημένες τιμές ουρίας, κρεατίνης και φωσφόρου. Το ειδικό βάρος των ούρων συχνά παραμένει εντός φυσιολογικών ορίων, ενώ μπορεί να παρατηρηθεί πρωτεϊνουρία, αιματουρία ή γλυκοζουρία, και στο ίζημα των ούρων να υπάρχουν πολλοί κύλινδροι, ένδειξη βλάβης στα νεφρικά σωληνάρια. Με τη βοήθεια απεικονιστικών εξετάσεων, όπως ακτινογραφία και υπερηχογράφημα, ο κτηνίατρος μπορεί να εντοπίσει πιθανούς ουρόλιθους ή να παρατηρήσει ότι οι νεφροί είναι διογκωμένοι και πιο υπερηχογενείς από το φυσιολογικό.
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της οξείας νεφρικής βλάβης εξαρτάται από τη σοβαρότητα και το στάδιο της νόσου. Πρώτο και βασικό βήμα είναι η διακοπή κάθε φαρμάκου ή ουσίας που μπορεί να επιβαρύνει τους νεφρούς. Η χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, όπως φυσιολογικού ορού (0,9% NaCl), βοηθά στην αποκατάσταση των υγρών και των ηλεκτρολυτών που έχουν χαθεί. Αν, παρά τη θεραπεία, το ζώο εξακολουθεί να έχει ολιγουρία ή ανουρία, ο κτηνίατρος μπορεί να χορηγήσει διουρητικά φάρμακα για να διεγείρει την παραγωγή ούρων. Παράλληλα, η χρήση γαστροπροστατευτικών και αντιεμετικών φαρμάκων είναι σημαντική για την πρόληψη εμέτων και γαστρικών διαταραχών, ενώ συμπληρώματα που υποστηρίζουν τη νεφρική λειτουργία μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της κατάστασης. Η διατροφική διαχείριση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη μακροχρόνια υποστήριξη της γάτας. Συνιστώνται τροφές χαμηλές σε φωσφόρο, ώστε να μειώνεται η επιβάρυνση των νεφρών, αλλά πλούσιες σε λίπη και υδατάνθρακες, τα οποία αποτελούν ασφαλή πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Τέλος, η τακτική παρακολούθηση και οι επανέλεγχοι από τον κτηνίατρο παίζουν καθοριστικό ρόλο στη σωστή διαχείριση της κατάστασης και στη βελτίωση της πορείας της νόσου.