Η Ευτυχία Μελή, πέρα από μία ταλαντούχα ηθοποιός που κατέκτησε τις καρδιές μας μέσα από τους ρόλους της σε πολύ γνωστές ελληνικές σειρές, είναι μια γυναίκα με μια καρδιά πραγματικά χρυσή και μια αγκαλιά ορθάνοιχτη για όλα τα άστεγα πλάσματα της χώρας μας.
Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαποστόλου
Ενώ είχε ξεκινήσει την καριέρα της ως ηθοποιός στην Αμερική, ταξίδεψε στην Ελλάδα και όταν συνάντησε την εξαθλίωση του αδέσποτου πληθυσμού, πήρε τη μεγάλη απόφαση να μην επιστρέψει πίσω και να παραμείνει στη χώρα μας για να βοηθήσει κάθε ζώο που έβλεπε σε ανάγκη. Πίσω από την κάμερα και αυτό το πάντα χαμογελαστό πρόσωπο, κρύβεται μια αφοσιωμένη φιλόζωος, μια σπουδαία ακτιβίστρια, που έχει αφιερώσει κυριολεκτικά τη ζωή της στη φροντίδα των αδέσποτων ζώων.
Με την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση που τη χαρακτηρίζουν, η Ευτυχία Μελή αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα για όλους εμάς δείχνοντάς μας τον δρόμο να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Μέσα από τις δημόσιες εμφανίσεις της και τις πρωτοβουλίες της, αλλά και την απόφασή της να ζει σήμερα με 147 γάτες και δύο σκύλους, δεν σταματά να μιλά για τα δικαιώματα των ζώων και μέσα από τη στάση ζωής της, εμπνέει συνεχώς πολλούς ανθρώπους να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Είσαι μία ηθοποιός που δηλώνεις περήφανα με κάθε ευκαιρία τη φιλοζωία σου. Πώς ακριβώς ξεκίνησες να διασώζεις αδέσποτα ζώα; Αγαπούσες πολύ τα ζώα από μικρή ή προέκυψε στην πορεία;
Τη δηλώνω, γιατί είναι η μεγαλύτερη απασχόληση μου. H ηθοποιία έρχεται δεύτερη. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ζούσα μόνιμα στην Αμερική και σε ένα ταξίδι μου στην Ελλάδα συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν πολλά αδέσποτα και πολλά αυτά είναι άρρωστα και κακοποιημένα. Η μία διάσωση έφερε την άλλη και κατέληξα να μη γυρίσω ποτέ στην Αμερική παρά μόνο για να πουλήσω τα πράγματά μου. Αγαπούσα τα ζώα από πάρα πολύ μικρή. Είχαμε πάντα γάτες και σκύλους στην οικογένεια. Τώρα όμως με αυτή την κατάσταση δεν τα αγαπάω μόνο πολύ, τα συμπονώ, μπαίνω στη θέση τους και νιώθω την πολύ μεγάλη ανάγκη να τα σώσω και να τους αλλάξω τη ζωή.
Πότε και πώς έγινε η πρώτη διάσωση ενός αδέσποτου πλάσματος;
Η πρώτη διάσωση ήταν έξω από το σπίτι της μητέρας μου που άκουγα ένα γατάκι να ουρλιάζει, ακολούθησα τη φωνούλα του και το βρήκα να κρέμεται με σφηνωμένο ποδαράκι σε μία σπασμένη σιδερένια κολώνα. Στο ποδαράκι είχε μείνει μόνο το κόκκαλο από το οποίο κρεμόταν. Και ενώ ήταν άγριο και με δάγκωνε κατάφερα να το ξεσφηνώσω και με ράμματα και με πολλή υπομονή το ποδαράκι του σώθηκε και τώρα είναι ένας γάταρος, ο Λάκης!
Έχεις αποφασίσει να έχεις υπό την ευθύνη σου 120 γάτες που έχεις διασώσει και μάλιστα πήρες την απόφαση και ζεις και εσύ εκεί μαζί τους! Πώς είναι η καθημερινότητά σου;
Αυτή τη στιγμή έχω 147 γατούλες και δύο σκύλους. Είναι ζώα που μάζεψα μόνο επειδή με είχαν πολύ μεγάλη ανάγκη. Τα τρέχω στους κτηνιάτρους, κάνω τις νοσηλείες, κάνω ό,τι μπορώ για να γίνουν καλά και μετά από τόση αγάπη μου είναι αδύνατον να τα επανεντάξω. Όταν ζούνε για μήνες στους καναπέδες, στα μαξιλάρια και στα μαλακά σπιτάκια τους είναι αδύνατον να επιστρέψουν στο πουθενά ξανά. Η καθημερινότητά μου είναι πολύ δημιουργική αλλά και ταυτόχρονα σωματικά αρκετά κουραστική. Εκτός από τις εντατικές επισκέψεις στο κτηνίατρο και την περιποίηση των ζώων έχω πολλά καθαρίσματα. Σε καθημερινή βάση οι ακαθαρσίες τους πρέπει να καθαρίζονται συνέχεια και στις άμμους αλλά και στο ενάμιση στρέμμα που τους παρέχω.
Αυτό το σπουδαίο έργο που κάνεις για τα ζωάκια αυτά είναι σίγουρα δυσβάσταχτο οικονομικά. Πώς μπορείς και τα καταφέρνεις;
Είναι πολλά τα έξοδα. Όχι μόνο οι τροφές αλλά το κόστος των κτηνιάτρων, των χειρουργείων, των φαρμάκων, κτλ. Είμαι ευλογημένη που δουλεύω συνέχεια στην Ελλάδα σε σειρές, το εισόδημα μου όμως δεν φτάνει και χρησιμοποιώ έτοιμα χρήματα που είχα βγάλει στην Αμερική. Τα μελλοντικά σχέδια είναι εφόσον ζω μαζί τους στον χώρο που τους έχω φτιάξει, να νοικιάσω το σπίτι μου για ένα έξτρα εισόδημα.
Θεωρείς πως η συμβίωση μαζί τους επηρεάζει τη δουλειά σου και πώς; Τι γίνεται τις περιόδους που εργάζεσαι αρκετές ώρες ή χρειάζεται να ταξιδέψεις στο εξωτερικό για μέρες για επαγγελματικούς λόγους;
Η συμβίωση μαζί τους επηρεάζει τη σωματική και εγκεφαλική κούρασή μου. Θα ήθελα να πήγαινα στη δουλειά λίγο πιο ξεκούραστη και πιο συγκεντρωμένη. Όμως μέχρι στιγμής έχω δουλέψει σε πολύ όμορφο και υποστηρικτικό περιβάλλον και ευτυχώς το αποτέλεσμα της δουλειάς είναι αυτό που πρέπει να είναι. Τα ταξίδια δυστυχώς τα έχω σταματήσει. Η ελπίδα μου είναι να βρω ένα υπεύθυνο άτομο επί πληρωμή φυσικά να με βοηθάει, για να μπορώ να χαίρομαι και τη δουλειά μου περισσότερο και τα ταξίδια και να μπορέσω να έχω μία καλύτερη ισορροπία στη ζωή μου.
Σίγουρα έχοντας διασώσει τόσα πολλά αδέσποτα ζώα αρκετά ανέλαβες να τους βρεις οικογένεια για να υιοθετηθούν. Ποια είναι τα κριτήρια για να αποφασίσεις πως κάποιος είναι υπεύθυνος κηδεμόνας για ένα ζώο;
Μέχρι στιγμής έχω δώσει ζωάκια σε δικούς μου ανθρώπους και θέλω πολύ να ανοίξω τα φτερά μου και να δώσω και άλλα ζωάκια, γιατί τους δικούς μου τους έχω εξαντλήσει πια! Το μεγαλύτερο κριτήριο είναι η υπευθυνότητα και φυσικά η αγάπη. Να το αγαπάνε και να το προσέχουν, ώστε να μην το χάσουν, ειδικά τις πρώτες μέρες μέχρι να προσαρμοστεί στη νέα του οικογένεια.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα ασταμάτητα post κακοποίησης ζώων στο διαδίκτυο και μάλιστα με πολύ σοκαριστικές εικόνες. Θεωρείς πως ο κόσμος αφυπνίζεται έτσι πιο πολύ ώστε να υιοθετήσει ένα κακοποιημένο ζώο;
Λυπάμαι πολύ που έχουμε φτάσει στο 2025 και έχουμε ακόμα ανθρώπους που κακοποιούν και αδιαφορούν για τα ζώα. Το πιο σοκαριστικό από τις εικόνες για μένα είναι ότι υπάρχουν πολλοί νέοι που κακοποιούν. Είχα την εντύπωση ότι τώρα είμαστε πιο μορφωμένοι αλλά σε πολλές περιπτώσεις καταλαβαίνω ότι όχι απλά κάποιοι δεν έχουν μορφωθεί αλλά υποφέρουν από ψυχιατρικά προβλήματα και εκφράζουν τη βίαιη συμπεριφορά τους στα ζώα. Σίγουρα ο κόσμος αφυπνίζεται και υιοθετούν κάποιοι κακοποιημένα ζώα αλλά σε γενικές γραμμές βλέπω ότι προτιμούν τα όμορφα, χωρίς προβλήματα, τα φουντωτά αλλά και όσα μοιάζουν με συγκεκριμένες ράτσες. Αυτά τα ζώα είναι τα πιο τυχερά. Είμαστε πολύ πιο λίγοι αυτοί που προτιμούμε τα τυφλά τα τρίποδα αλλά και όλα τα ζώα που έχουν κάποια προβλήματα.
Πόσο σημαντική θεωρείς τη στήριξη αυτών των πλασμάτων από ανθρώπους αρκετά αναγνωρίσιμους στη χώρα;
Χαίρομαι πάρα πολύ που βλέπω αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες να υποστηρίζουν τα ζώα. Είναι μία πολύ όμορφη και δυνατή προώθηση να στηρίζουμε να τα αγαπάμε και να τα μαζεύουμε. Όμως χρειαζόμαστε ACTION από αυτούς που μας ακούνε. Χρειαζόμαστε υιοθεσίες, χρειαζόμαστε να ευαισθητοποιούν και αντί να αγοράσουν ένα ακριβό ζευγάρι παπούτσια να στειρώσουν πέντε ζωάκια. Χρειαζόμαστε να δώσουν λίγο χρόνο από τη ζωή τους και να προσφέρουν σε ψυχούλες που μας έχουν τόσο ανάγκη.
Ποιοι είναι πιστεύεις οι βασικοί λόγοι που εγκαταλείπει κάποιος το κατοικίδιό του; Και ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιος δυσκολεύεται πολύ στην απόφαση να μοιραστεί τη ζωή του με ένα ζώο συντροφιάς;
Ο πιο συχνός λόγος που εγκαταλείπει κάποιος το κατοικίδιό του είναι πως αρχικά ενθουσιάστηκε που το ζωάκι ήτανε μικρό και μετά καταλαβαίνοντας ότι είναι τελικά μεγάλη ευθύνη, δεν το θέλει άλλο. Την ημέρα πριν ξεκινήσουν τα σχολεία, στον δικό μου χώρο και στις αποικίες μου, συνολικά πέταξαν εννιά γάτες και γατάκια. Επειδή εδώ είναι εξοχή, έπαιξαν μαζί τους το καλοκαίρι και μετά έφυγαν αφήνοντάς τα “εκεί που τα ταΐζουν”. Αρκετός κόσμος δυσκολεύεται να πάρει την απόφαση να μοιραστεί τη ζωή του με κάποιο ζωάκι λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Αυτό το καταλαβαίνω. Αυτό όμως που με στενοχωρεί είναι που ενώ είχαν κάποιο ζωάκι και τους πέθανε, δεν θέλουν να ξανά δεσμευτούν ψυχολογικά με τον φόβο ότι θα το ξαναχάσουν. Εκεί όμως χάνει και ο ίδιος που ενώ είναι ιδανικός να υιοθετήσει αλλά και το ζωάκι που δεν υιοθετείται. Ενώ χρειάζεται ο ένας τον άλλον στεκόμαστε στο «Δεν θα αντέξω να ξαναχάσω ζωάκι».
Ποια είναι τελικά πιστεύεις η λύση στο θέμα των αδέσποτων ζώων;
Η μεγαλύτερη λύση στο θέμα των αδέσποτων ζώων είναι η στείρωση και σε δεύτερη φάση οι υιοθεσίες. Επίσης πρέπει να επιμορφώνονται τα παιδάκια για τα αδέσποτα μέσα στα σχολεία τους. Προσωπικά έχω κάνει μια πολύ καλή συνεργασία με κτηνίατρο και στειρώνω εκατό γάτες τον χρόνο σε μια πολύ καλή τιμή.
Η Διώνη είναι ο σκύλος που μας έφερε κάποτε σε επαφή και γνωριστήκαμε διαδικτυακά καθώς σε συγκίνησε πολύ η ιστορία της βάναυσης κακοποίησής της. Αλήθεια, θα τη συνόδευες σε κάποια από τις επισκέψεις στα σχολεία; Πιστεύεις πως η αλλαγή των αντιλήψεων για τα ζώα πρέπει να ξεκινήσει από τις εκπαιδεύσεις των παιδιών;
Η Διώνη ήταν η πιο σοκαριστική κακοποίηση ζώου που έχω δει ποτέ. Συγκλόνισε όλη την Ελλάδα και το ότι έζησε ήταν ένα θαύμα στο οποίο συνέβαλες εσύ που τη βρήκες και δεν την προσπέρασες και σε θαυμάζω περισσότερο για την προσπάθεια σου να αλλάξεις την αντίληψη για τα ζώα μέσω των εκπαιδεύσεων των παιδιών. Θα ήθελα πάρα πολύ να συνοδέψω τη Διώνη αλλά και οποιοδήποτε ζωάκι σε επισκέψεις σε σχολεία. Να παίξουμε και να μάθουμε στα παιδιά μας να είναι ευαίσθητα, να βοηθούν, και να αλλάζουν τις ζωές των ζώων που τόσο πολύ μας έχουνε ανάγκη. Και αυτό πιστεύω ότι θα έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να τα ευαισθητοποιούμε ως προς τα ζώα αλλά και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Υιοθετώντας ένα ζώο, τελικά το σώζουμε εμείς ή σώζει εκείνο εμάς;
Η αγάπη και η συντροφικότητα που λαμβάνουμε από τα ζώα είναι ανεκτίμητη. Υιοθετώντας ένα ζωάκι ομορφαίνουμε και γεμίζουμε την ψυχή μας. Τα ζώα δεν έχουν εγωισμούς, ζήλιες, ανταγωνισμούς, εκμετάλλευση ή οποιοδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα που αντιμετωπίζουμε από τους ανθρώπους. Είναι ένα δώρο από τον Θεό που δεν θα μας προδώσει ποτέ!
Μίλησέ μας, αν θέλεις, για τα μελλοντικά σου σχέδια σχετικά με το καταφύγιο που έχεις δημιουργήσει.
Το μεγαλύτερο όνειρο μου σε σχέση με το καταφύγιό μου είναι να έχω τον χώρο και τη δυνατότητα να μαζεύω και να φιλοξενώ πολύ άρρω στα ζώα για να μην ζουν τον αργό θάνατο στους δρόμους. Για να το καταφέρω αυτό πρέπει να υιοθετηθούν τα ζωάκια μου που είναι πλέον καλά. Ξεκινώ μία σελίδα στο ίνσταγκραμ με όνομα HAPPYSTRAYCATS και ελπίζω ότι θα αγκαλιάσει κάποιο από αυτά ο κόσμος για να μπορέσω και εγώ να συνεχίσω το έργο μου
