Πήρε το όνομά του από το τυχερό τετράποδο που φρόντισε να «επιβάλει» την παρουσία του στο οινοποιείο, δραπετεύοντας από την «αδέσποτη» ζωή καιδιαλέγοντας τον οινοποιό Κώστα Βρυνιώτη, για να του χαρίσει άδολη,αυτόφωτη αγάπη, την οποία και ο ίδιος του επιστρέφει στο πολλαπλάσιο.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βρυνιώτης, Αμπελουργός
Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Βρυνιώτης, είμαι αμπελουργός και οινοποιός και είμαι ιδιοκτήτης ενός οικογενειακού οινοποιείου στο χωριό Γιάλτρα στη βόρεια Εύβοια. Γέννημα θρέμμα της επαρχίας και από αγροτική-αμπελουργική οικογένεια είχαμε ζώα, αλλά μόνο οικόσιτα για εκτροφή και όχι ζώα συντροφιάς. Οπότε πέρασαν τα χρόνια έκανα το δικό μου οινοποιείο και τη δική μου οικογένεια έχοντας ένα γιο 12 ετών. όλο αυτό το διάστημα διάφοροι φίλοι μου πρότειναν συνεχώς να πάρω ένα σκύλο για συντροφιά, διότι περνώ μεγάλο χρόνο μόνος μου αλλά και ως φύλακα του οινοποιείου.
Πολλές φορές όλοι μας θα έχουμε δει διάφορες εικόνες από οινοποιεία ή αμπελώνες με τους ιδιοκτήτες και δίπλα να λιάζεται ένα σκύλος ή να τον χαϊδεύουν. Εγώ όμως είχα μια λανθασμένη άποψη, όπως στη πορεία αποδείχτηκε. Ποια ήταν αυτή; ότι τα ζώα δεν πρέπει να είναι στο χώρο παραγωγής ενός οινοποιείου ή μιας βιοτεχνίας τροφίμων, οπότε ποτέ δεν αποφάσιζα να πάρω ένα σκύλο.
Επίσης ότι το να αποκτήσεις ένα σκυλάκι είναι ευθύνη γιατί θεωρώ ότι είναι μέλος της οικογένειας πλέον και έχεις ευθύνη για αυτό αλλά και λόγω δουλειάς και ότι η οικογένειά μου είναι στη Χαλκίδα και ζούμε σε διαμέρισμα και τα πολλά ταξίδια μου, αναρωτιόμουν που θα το αφήσω; Ποιος θα το προσέχει; Ο γιός μου δε, μας ζητούσε από 8 ετών να του πάρουμε ένα ζώο συντροφιάς κι έκλινε προς το σκυλάκι, η σύζυγός μου δε ούτε να το ακούσει αυτό, αν και όταν τη γνώρισα ήταν ιδιοκτήτρια ενός καταπληκτικού γάτου.
Το καλοκαίρια τα περνάμε και οι τρείς μαζί στο χωριό σε ένα σπιτάκι που έχουμε στη παραλία Μύλος. Εκεί οι γείτονές μας η Κωνσταντίνα κ ο Νίκος είναι ιδιοκτήτες μιας καταπληκτικής οικογένειας με σκυλάκια ράτσας Κοκόνι, τα οποία καθημερινά τα έχουμε παρέα μας και ο γιός μου ο Γιώργος έπαιζε όλες τις ώρες μαζί τους από 2 ετών. Αυτά τα σκυλάκια είναι ημιδεσποζώμενα και το καλοκαίρι του 2022 μας ερχόταν και ένα καταπληκτικό σκυλάκι χρώματος κανελί και ξανθούλης, 10 μηνών τότε (έχει γεννηθεί τον Οκτώβριο 2021) ο οποίος ήταν από τη γνωστή οικογένεια με τα Κοκόνια. Αυτός ο καταπληκτικός «φιλος» λοιπόν κάθε πρωί μας έπαιρνε ότι έβρισκε έξω από το σπίτι σε παπούτσια ή παντόφλες και τα πήγαινε στο σπίτι των γειτόνων μας. Αυτός ήταν ένας λόγος που στην αρχή του είχαμε δώσει το όνομα Μπουμπούνας, όταν δε πηγαίναμε με το αυτοκίνητο στο οινοποιείο μας έπαιρνε από πίσω με τα πόδια κι ερχόταν καθημερινά στο οινοποιείο…
Οπότε ο σκυλάκος έγινε και μέλος της οικογένειας, τώρα τον υιοθετήσαμε εμείς; Μας υιοθέτησε αυτός; Ακόμη δε το έχουμε λύσει… Κάποια στιγμή του δώσαμε και το όνομά του το κανονικό το οποίο είναι πλέον γνωστό σε όλους, φίλους, γνωστούς, επισκέπτες του οινοποιείου.
Όλοι αγαπήσαμε τον Sparky!!!
Εγώ σαν οινοποιός πάντα ρωτούσα τη σύζυγό μου στις συζητήσεις μας για δημιουργία νέων κρασιών, με την εξής ερώτηση: «Μα καλά όλοι οι συνάδελφοι έχουν δώσει το όνομα της συζύγου τους σε κάποιο κρασί, εσύ δε θέλεις να δώσω το ονομά σου σε κάποιο κρασί μας;» Θωμαΐς, είναι το όνομα της συζύγου μου, μου απαντούσε πάντα με άρνηση στη συγκεκριμένη ερώτηση, την τελευταία φορά που τη ρώτησα πάλι το ίδιο και πάλι η Θωμαΐς μου απάντησε αρνητικά, παρών ήταν κ ο Sparky. Sparky…ing or sparkling αναφώνησα εγώ και με κοίταξε με απορία η Θωμαΐς, “Δεν κατάλαβες ακόμη;” της λέω. Αφού δε θες εσύ τότε θα δώσω στο νέο μας κρασί το όνομα του Sparky!!!
Το κρασί το παράγει με σεβασμό το νεότερο μέλος του οινοποιείου και του παρέχει ασφάλεια και μια καλύτερη ζωή, τότε… Η αγάπη αυτή αγγίζει το άπειρο και μεταφέρεται αυτόματα σε όποιον ανοίγει τη φιάλη. Το Sparky είναι το νέο ημιαφρώδες, ημίξηρο κρασί του οινοποιείου Βρυνιώτη, που παράγεται από τις ποικιλίες Μονεμβασιά και Μαυροκουντούρα.
