Η σχέση μου με τα ζώα είναι μια σχέση καθαρά εγωιστική. Τα «φροντίζω», γιατί με συμφέρει…

Τους δίνω φαγητό, βόλτα και παρέα και μου δίνουν τα πάντα. Είναι η πιο «κερδοφόρα» επένδυση. Βάζεις λίγα, κερδίζεις πολλά. Απορώ μερικές φορές με τους ανθρώπους που δεν θέλουν να υιοθετήσουν ένα σκυλάκι γιατί «είναι μεγάλη δέσμευση», «δεν έχω σπίτι με κήπο», «λείπω πολλές ώρες»… Αλλά μετά σκέφτομαι ότι κι εγώ κάπως έτσι ήμουν πριν τολμήσω να γίνω καλύτερος άνθρωπος υιοθετώντας το πρώτο μου σκυλάκι. Θέλει τόλμη. Δεν γίνεται αλλιώς. Πρέπει να κοιτάξεις μέσα στα μάτια τους για να καταλάβεις πόσο αδύναμος είσαι μπροστά στο μεγαλείο της καλοσύνης τους.

Σε μία πρόσφατη επίσκεψη μου στο Κορωπί, άδραξα την ευκαιρία να επισκεφτώ και προσωπικά μια σημαντική προσπάθεια για την οποία είχα πληροφορηθεί από συνεργάτες και φίλους, όλοι κηδεμόνες σκύλων, για τις πολλές καλές και θετικές τους εντυπώσεις.