Μόνο ένας άνθρωπος που υπηρετεί χρόνια με ήθος και αγάπη τον Πολιτισμό και την Τέχνη και αγαπά
τόσο πολύ τις λέξεις και τις εικόνες θα μπορούσε τόσο εύστοχα να αποτυπώσει στο χαρτί το μεγαλείο
της ψυχής αλλά και της αγάπης των ζώων. Δυνατά συναισθήματα που πρέπει να ξέρεις να χειρίζεσαι
τις λέξεις, αφού πρώτα τις νιώσεις, που θα τα μεταφέρουν. Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού δύο
γυναίκες, μια παγκοσμίου φήμης σχεδιάστρια μόδας, η Άντρια Παπαδοπούλου και μια ξεχωριστή νηπιαγωγός, η Αντωνία Μάμα, ξεδιπλώνουν τις σκέψεις τους και μιλούν για τις σχέσεις ζωής που διατηρούν
με τα πολυαγαπημένα ζώα!
Επιμέλεια Στήλης: Κατερίνα Παπαποστόλου, Εκπαιδευτικός- Ζωοθεραπεύτρια,
Εκπαιδεύτρια Σκύλων, Συγγραφέας και Ιδρύτρια Ζω.Ε.Σ.
Άντρια Παπαδοπούλου
Η δύναμη κρύβεται στο «εμείς» και όχι στο «εγώ»
Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρή να λέω μόνη μου,
θα το κάνω μόνη μου. Καλομαθημένη από τρεις
μητέρες, τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου, τη θεία
μου και έναν υπέροχο πατέρα δεν αφέθηκα σ
αυτό. Η αγάπη ήταν τόση που αδυνατούσα να
καταλάβω, γιατί τ’ αλλά παιδιά δεν την βίωναν.
Τυχερή από νωρίς κατάλαβα μεγαλώνοντας ότι
η δύναμη δεν βρίσκεται στο «εγώ» αλλά στο
«εμείς». Η νηπιαγωγός μου κατάλαβε πρώτη τις
καλλιτεχνικές μου δυνατότητες. Με προέτρεψε
και οι γονείς με ενθάρρυναν. Οι δάσκαλοι στο
δημοτικό με έκαναν να αγαπήσω το διάβασμα
των λογοτεχνικών βιβλίων και όχι μόνο. Δεν εί
χαμε ποτέ στο σπίτι κατοικίδια. Τα αγαπούσα
με όμως πολύ και ιδιαίτερα ο πατέρας μου που
τάιζε συστηματικά τα πουλάκια που έρχονταν και
χτυπούσαν το τζαμί του γραφείου του. Τον γνώ
ριζαν όλοι οι αδέσποτοι σκύλοι στην περιοχή του
γραφείου του. Τα τάιζε καθημερινά. Τα χρόνια
περνούσαν, είχα φύγει για σπουδές στο Παρίσι,
δραστηριοποιήθηκα στην Ελλάδα και το εξωτερι
κό ως fashion designer. Ευαίσθητη στο θέμα των
αδύναμων ανθρώπων και ζώων βοηθούσα αθό
ρυβα όπως και οι γονείς μου. Διαπίστωνα όμως
ότι το θέμα της βίας και της βαρβαρότητας, της
υποκρισίας, ήταν αντιστρόφως ανάλογο με την
τεχνολογική εξέλιξη. Ένα βήμα μπροστά δυο
πίσω!
Η Άντρια Παπαδοπούλου γεννήθηκε στο
Χενκενκίρχεν της Γερμανίας και μεγάλωσε στη
Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Παρίσι Καλές Τέχνες,
Σημειολογία και Ψυχολογία στη Σχολή Chambre
Syndicale de la Couture Parisienne. Σχολή, η οποία
εκπαίδευσε σημαντικότατους σχεδιαστές μόδας,
όπως ο Yves Saint Laurent, ο Issey Miyake και ο Jean
Paul Gaultier κ.α. Το έργο της, οι διακρίσεις της και
η προσωπικότητά της καταγράφονται στις σελίδες
της αναγνωρισμένης εγκυρότητας παγκοσμίως εγκυ
κλοπαίδειας «Hubners WhoIsWho». Έχοντας μια
τεράστια αγάπη και ευαισθησία για τα ζώα και τους
ανθρώπους, αν και διαμένει χρόνια τώρα μόνιμα στη
Νέα Υόρκη, αποφάσισε να ιδρύσει στην Ελλάδα με
μια ομάδα ανθρώπων το σωματείο Hellenic Animal
Protection (Ελληνική Προστασία Ζώων Ζωής) με
στόχο μια ολιστική προσέγγιση στο τρίπτυχο Άν
θρωπος Ζώα Περιβάλλον για την εύρεση λύσεων
σχετικά με την ευζωία όλων και τη διαχείρισή τους.
Δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχη. Συνένοχη και
αμέτοχη σε αυτόν τον παραλογισμό…
Μετά από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους που
βιώνουν υπερβατικά, καθημερινά το θέμα των
αδέσποτων, εθελοντές, υπεύθυνους καταφυγίων,
αιρετούς, δημιούργησα με μια ομάδα το σωματείο Hellenic Animal Protection (Ελληνική Προστασία Ζώων-Ζωής). Ο στόχος είναι μια ολιστική προσέγγιση στο τρίπτυχο Άνθρωπος – Ζώα
– Περιβάλλον και εύρεση λύσεων για την ευζωία
όλων και τη διαχείρισή τους. Με υπευθυνότητα,
σεβασμό και αγάπη. Να κινητοποιήσουμε ανθρώπους, φορείς και θεσμούς προς αυτή την κατεύθυνση. Σύνθημά μας ο σεβασμός στον Άνθρωπο,
τα Ζώα, το Περιβάλλον. Είμαστε ένα κομμάτι του
οικοσυστήματος του πλανήτη Γη. Η ζωή είναι ένα
σύστημα συστημάτων, μια αλληλουχία, μια αδήριτη αρχή. Ενημέρωση, Εκπαίδευση, Σύνδεση η
αναγκαία «σύμβαση». Σκοπός μας είναι να συμβάλουμε αρχικά η ενημέρωση και η κατανόηση
γύρω από τον άνθρωπο και τη σχέση του με τα
ζώα, δεσποζόμενα και αδέσποτα, το περιβάλλον,
τους νόμους, τους κανόνες του σεβασμού του
δημοσίου χώρου, το τι επικρατεί και τι θα πρέπει
να εφαρμόζουμε για την ομαλή συνύπαρξη όλων.
Η εκπαίδευση είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στη σωστή διαχείριση των θεμάτων με
γνώση και ενσυναίσθηση. Η σύνδεση είναι η
αποτελεσματικότερη και αμεσότερη διάδραση
για να επιτύχουμε τους στόχους μέσα από τον
συντονισμένο εθελοντισμό και τη διαδικτυακή
σύνδεση. Ευελπιστούμε να σταθείτε αρωγοί στην
προσπάθειά μας.
Αντωνία Μάμα
Η ζωή ένα ουράνιο τόξο
Θα αναρωτιέστε γιατί ουράνιο τόξο; Ίσως είναι
και ένα σύμβολο χαράς και ευτυχίας για μένα. Ότι
όσα σκοτάδια κι αν περάσεις, όσες βροντές κα
ταιγίδες κι αν σε βρέξουν, αν ψάξεις καλά, πάντα
υπάρχει κι ένα πολύχρωμο φωτεινό ουράνιο
τόξο κάπου εκεί έξω. Ένα ουράνιο τόξο που θα
σου αλλάξει τη ζωή.
Όλα ξεκίνησαν αφότου έχασα ένα πολύ σημα
ντικό άνθρωπο από τη ζωή μου, ο οποίος πάντα
έλεγε «να ζείτε τη ζωή σας, ο χρόνος φυσάει! Χάνε
ται! Να αγαπάτε τη ζωή σας!». Την ίδια βδομάδα.
βρήκα κοντά στο πατρικό μου σπίτι, ένα μικρό,
μικρούλι καφετί σκυλάκι, παρατημένο στην άκρη
του δρόμου να με κοιτάει… ήτανε δεν ήτανε 2
μηνών. Το λάτρεψα με τη πρώτη ματιά. Γάβγιζε
σαν να ήθελε να δείξει δύναμη αλλά η ουρίτσα
της; Ανεμιστηράκι! Πλησίασα, την χάιδεψα κι
αμέσως ηρέμησε! «Θα σε πάω στο σπίτι, μικρή μου
Ζωή» της ψιθύρισα.
Δύο χρόνια και μια τεράστια αγάπη μετά, έρχεται
στον κόσμο ο γιος μου, Ουράνιος. Άμεση επα
φή και ψυχική ένωση των δυο τους. Ήταν σαν να
82
γνωρίζονταν από πάντα. Δεν την ενόχλησε ποτέ,
δεν τον ενόχλησε ποτέ. Από τη μέρα που γεννή
θηκε ο γιος μου, η απόλυτη αγάπη και ασφάλεια.
Κι από τις δύο μεριές. Ακόμη κι όταν ξεκίνησε ο
δρόμος του μικρού μου με τα θέματα υγείας του,
δεν έφευγε από το πλάι του, φίλη σύμμαχος του
και αδερφή! Η Ζωή ήταν και είναι το καλύτερο
σκυλί που είδα ποτέ (αν δεν παινέψεις το σπίτι
σου…). Μπορώ να πω, πως αν δεν ήταν η Ζωή
στο πλάι του μικρού μου Ουράνιου μετά τις
επεμβάσεις δεν θα είχε τόσο γρήγορη ανάρρω
ση. Πιστεύω ακράδαντα ότι τα ζώα μας φέρνουν
μια ιδιαίτερη γαλήνη στη ψυχή μας. Αλλάζουν τα
πάντα γύρω μας κι ας το παίρνουμε κάποτε ως
δεδομένο.
Στο παραμύθι μας «Σ’αγαπάω! Ακούς;» που
τόσο περίτεχνα η Λιάνα Δενεζάκη τοποθέτη
σε σε χαρτί τη μικρή μας Ζωή, αν και δεν είναι
η ήρωας του παραμυθιού, υπάρχει σχεδόν σε
όλες τις σελίδες, κάπου εκεί, κρυμμένη ή και
όχι, να προσέχει σαν φύλακας άγγελος, τον μι
κρό μας Ουράνιο. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να
λείπει από την πραγματική μας ιστορία, εφόσον
είναι πάντοτε στο πλάι του.
Σαν εκπαιδευτικός αλλά και σαν μητέρα πρωταρ
χικός μου ρόλος και σκοπός δεν είναι να διδάξω
τα γράμματα και τους αριθμούς, την γραφή και τις
μαθηματικές έννοιες! Είναι να διδάξω στα παιδιά
πώς να είναι άνθρωποι. Τι εννοώ με αυτό; Να
αγαπάνε και να σέβονται τον εαυτό τους και έπει
τα τους γύρω τους. Ακόμη περισσότερο τα ζώα,
τετράποδα, πετούμενα και μη. Είναι πολύ σημαντι
κό να τους παρέχουμε όλες τις πληροφορίες για
τα δικαιώματα των ζώων, για την αειφόρο ανάπτυ
ξη και τους διάφορους τρόπους να προστατεύ
ουμε τον πλανήτη μας, τη φύση στην οποία ζούμε
και εξερευνούμε, τις ομορφιές της φύσης μαζί με
τα πανέμορφα ζώα που την κατοικούν. Έχω την
τύχη και μεγαλώνω ένα παιδί που σέβεται τόσο
πολύ το ζωϊκό βασίλειο που μερικές φορές επι
βεβαιώνω, πως στεναχωριέται περισσότερο αν
πληγωθεί ένα ζώο παρά ένας άνθρωπος.
Όσο για τα υπόλοιπα 25 παιδάκια μου που με
γαλώνω σε μια τάξη; Σήμερα, για παράδειγμα,
μιλήσαμε για το τι είναι οικογένεια και τις διαφο
ρετικές πτυχές της οικογένειας. Σχεδόν όλα μου
τα παιδάκια ανέφεραν και τον σκύλο, τον γάτο,
το κουνέλι ή οτιδήποτε άλλο έχουν για κατοικίδιο
που είναι οικογένεια. Γιατί ναι, είναι κι αυτά οικο
γένεια και το τονίσαμε σήμερα πως βεβαίως είναι
μέρος της οικογένειας μας, πάντα δίπλα μας, να
μας στηρίζουν, να τα φροντίζουμε, να τα πάμε
βόλτα γιατί έτσι νοιώθουν κι αυτά αγαπητά κι
εμείς. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που ακόμη και τη
σήμερον ημέρα που όλα γύρω μας φαντάζουν
δύσκολα και «σκοτεινά», μεγαλώνουμε παιδιά
με ενσυναίσθηση, με αγάπη για τη φύση και τα
ζώα που την εμπερικλείουν. Νοιώθω σιγουριά
ότι η μελλοντική γενιά θα είναι πιο κοντά στο να
φροντίσει να μην υπάρχουν πλέον είδη προς εξα
φάνιση και να μην βασανίζονται άλλα ζώα. Να
υπάρχει στη ζωή ένα ουράνιο τόξο για όλους
μας. Φτάνει να το βλέπουμε!
Η Αντωνία Μάμα είναι μια ξεχωριστή νηπιαγωγός, που μας δείχνει τον δρόμο
για μια άλλου τύπου εκπαίδευση: αυτή που βαδίζει στο μονοπάτι της ενσυναί
σθησης και της αγάπης. Έχει τεράστια διάθεση να μοιραστεί τα χρώματα που
έχει μέσα της με τα παιδιά όλου του κόσμου. Κι όπως συμβαίνει με τους ανθρώ
πους που βάζουν σε πρώτο πλάνο τη δημιουργική τους φαντασία εκφράζεται
μέσα από την τέχνη. Το πρώτο της βιβλίο έχει τίτλο «Σ’ αγαπάω! Ακούς;», και
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίτρινο Πατίνι σε εικονογράφηση της Λιάνας Δε
νεζάκη. Μέσα από την τρυφερή ιστορία του Ουράνιου, θίγεται με μαγικό τρόπο
το θέμα της βαρηκοΐας, αλλά και η σχέση του με τα ζώα. Η Ζωή, η αγαπημένη
του σκυλίτσα, είναι παρούσα κι έτοιμη να τον στηρίξει σαν αληθινός συγγενής
σε κάθε δύσκολη στιγμή του. Είναι εκεί για να του πει, μαζί με τους γονείς του,
όλα εκείνα τα «Σ’ αγαπώ!» που ξέρουν αμέτρητους τρόπους για να κάνουν τους
άλλους να τα ακούσουν…
