Θα σας άρεσε να γίνετε εθελοντής ανάδοχος ενός κουταβιού που προορίζεται για σκύλος οδηγός ενός τυφλού; Η ιδέα να φιλοξενήσουμε ένα κουτάβι για διάστημα από μερικούς μήνες έως ενάμιση χρόνο περίπου ακούγεται ευχάριστη, αφού ένα μικρό πλασματάκι θα προσφέρει χαρά και συντροφιά στον άνθρωπο ή στους ανθρώπους που θα αναλάβουν τη φιλοξενία και τη φροντίδα του με τα έξοδα πληρωμένα.
Ωστόσο, το κουτάβι αυτό προορίζεται για καλό σκοπό και η φροντίδα συνοδεύεται από υποχρεώσεις και ευθύνες, ώστε να εκπαιδευτεί σωστά στη συνέχεια. Για τις υποχρεώσεις και τις χαρές ενός αναδόχου μας μίλησε η Φωτεινή Μπενίση, εκπαιδεύτρια σκύλων και υπεύθυνη αναδόχων, συνεργάτης της Σχολής σκύλων οδηγών τυφλών Λάρα.
Φωτεινή, ποιες είναι οι υποχρεώσεις ενός αναδόχου;
Ο ανάδοχος είναι ένας εθελοντής που αναλαμβάνει, υπό τις οδηγίες του εκπαιδευτή σκύλων και στη συνέχεια του εκπαιδευτή σκύλων οδηγών, την εκπαίδευση, κοινωνικοποίηση, φροντίδα και αφοσίωση του κουταβιού. Ο ανάδοχος πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένες οδηγίες και να ενισχύει τη συμπεριφορά που απαιτείται. Σκοπός είναι να γίνει ο σκύλος ένας ασφαλής και αξιόπιστος βοηθός για το άτομο, όταν φτάσει στην ηλικία εκπαίδευσης για σκύλος οδηγός.
Τι χαρακτηριστικά έχει ο ιδανικός ανάδοχος;
1.Θα πρέπει να έχει ευελιξία στο πρόγραμμα και να μην αφήνει μόνο του το κουτάβι πάνω από 4 ώρες στο σπίτι. Επίσης να έχει υπομονή. Οι ιδανικοί ανάδοχοι είναι λίγοι γιατί συγκεντρώνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αποφεύγουμε άτομα που δεν έχουν χρόνο, υπομονή ή που δεν μπορούν να προσφέρουν σταθερό περιβάλλον και να βοηθήσουν στη βασική εκπαίδευση του κουταβιού.
2.Ιδανικά δεν έχει άλλα κατοικίδια. Η παρουσία άλλων κατοικίδιων μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του κουταβιού και να αποτρέψει τη σωστή κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση. Επίσης, άλλα ζώα μπορεί να ενισχύσουν ή να διαταράξουν την επιθυμητή συμπεριφορά του σκύλου, ενώ σε περιπτώσεις ανταγωνισμού για πόρους (φαγητό, προσοχή), το κουτάβι μπορεί να αναπτύξει ανεπιθύμητες συνήθειες ή να αγχωθεί.
3.Ιδανικά ο ανάδοχος να έχει εξηγήσει στα παιδιά του ότι θα αποχωριστούν τον σκύλο. Σε γενικές γραμμές αποφεύγουμε υποψήφιους με παιδιά σε ηλικία που δεν μπορούν να κατανοήσουν το λόγο που θα συμβεί αυτό και να το αποδεχτούν.
4.Ιδανικά να υπάρχει μεταφορικό μέσο (αυτοκίνητο)
5.Το κουτάβι θα ενταχθεί σε ένα σπίτι που ιδανικά έχει λιγότερα από 3 μέλη. Επειδή η εκπαίδευση ενός κουταβιού απαιτεί συνέπεια και συγκεκριμένες οδηγίες, ο μικρός αριθμός ατόμων διασφαλίζει ότι το κουτάβι δέχεται μια ενιαία και σταθερή εκπαίδευση, μειώνοντας την πιθανότητα σύγχυσης και ενδυναμώνοντας τη σχέση του με τον ανάδοχο. Όταν υπάρχουν πολλά μέλη στην οικογένεια, οι εντολές και οι κανόνες μπορεί να είναι αντικρουόμενα ή να μην εφαρμόζονται με την ίδια συνέπεια, κάτι που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον σκύλο.
Τι διαφορά έχει η αναδοχή ενός κατοικίδιου από εκείνου που προορίζεται για σκύλος οδηγός;
Η αναδοχή ενός σκύλου οδηγού απαιτεί πιο αυστηρή εκπαίδευση, συνέπεια και υποστήριξη. Ο σκύλος πρέπει να μάθει να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες εντολές και να είναι έτοιμος για την συνεκπαίδευση με τον τυφλό χειριστή του. Αντίθετα, στη φιλοξενία ενός κατοικίδιου, το βάρος πέφτει κυρίως στη φροντίδα και στην απλή υπακοή.
Γιατί θεωρείται πολύτιμος ο εθελοντής ανάδοχος;
Γιατί από αυτόν εξαρτάται η ποιότητα της πρώιμης εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης του σκύλου. Η καλή του ανατροφή εξασφαλίζει ότι ο σκύλος θα είναι έτοιμος και ικανός να βοηθήσει το άτομο που θα τον έχει ως σκύλο οδηγό.
Εμπειρίες αναδοχής από αναδόχους της Σχολής Λάρα
Η Εύα Αδαμοπούλου, ανάδοχος του Όσκαρ, μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της αναδοχής του λαμπραντόρ που φιλοξενεί έως και σήμερα.
«Όταν αποφασίσαμε να γίνουμε ανάδοχη οικογένεια του Όσκαρ, είχαμε επίγνωση ότι το κομμάτι της εκπαίδευσης ενός σκύλου που προορίζεται για σκύλος οδηγός θα είναι μια πρωτόγνωρη πρόκληση για εμάς. Με την εβδομαδιαία καθοδήγηση των εκπαιδευτών, χρειάστηκε να μάθουμε τον τρόπο που εκπαιδεύεται ένα κουτάβι σε βασική υπακοή και βασικές εντολές στα αγγλικά, καθώς και πως να γίνεται η σωστή κοινωνικοποίηση. Χρειάστηκε επίσης να μάθουμε πώς να περπατάμε στο δρόμο, με τον Όσκαρ να είναι πάντα αριστερά μας και πώς να του μάθουμε να βρίσκει και να δείχνει τα πεζοδρόμια και τα σκαλιά με τα μπροστινά του ποδαράκια. Γενικότερα η εκπαίδευση ενός σκύλου προϋποθέτει υπομονή, εμπιστοσύνη και σταθερότητα για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Με τον σκύλο σου γίνεστε ομάδα και θα υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Και αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η τελευταία φορά που είχαμε στην οικογένειά μας σκύλο ήταν πριν έξι χρόνια. Η Δάφνη ήταν ένα πανέμορφο beagle με την ίδια όρεξη, ενέργεια και λιγούρα με τον Όσκαρ και η εκπαίδευση της ήταν μόνο οι βασικές εντολές. Μετά από έναν χρόνο μαζί με τον Όσκαρ έχω κατανοήσει ότι οι εντολές “κάτσε”, “κάτω” και “μείνε” φυσικά και δεν επαρκούν. Προσωπικά έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση πλέον στο κομμάτι της εκπαίδευσης χάρη στη βοήθεια των εκπαιδευτών και στη ζωή μου με τον Όσκαρ. Αυτό που θα έλεγα σε έναν υποψήφιο ανάδοχο προτού αποφασίσει να φιλοξενήσει ένα κουτάβι της Λάρα είναι ότι χρειάζεται να αφιερώσει τον ελεύθερό του χρόνο και να έχει επιμονή και υπομονή. Είναι μια υπέροχη και συνάμα δύσκολη διαδικασία που όμως το αποτέλεσμα σε ανταμείβει. Με το που έρθει στην αγκαλιά σου το υπέροχο αυτό πλασματάκι, φωτίζει ο κόσμος σου. Σε κάθε βήμα του Όσκαρ, όταν τα κατάφερνε και μας κοίταζε μέσα στα μάτια περιμένοντας την επιβράβευση, εμείς νιώθαμε περήφανοι για εκείνον. Και συνεχίζουμε να νιώθουμε έτσι για όσα έχει καταφέρει. Τα συναισθήματα που νιώθεις μέσα από τη περίοδο συνύπαρξης με ένα κουτάβι και πιθανό μελλοντικό σκύλο οδηγό, δε τα έχεις ξαναβιώσει. Eίναι πολύ δυνατά. Από την αρχή γνωρίζεις ότι θα έρθει η δύσκολη στιγμή του αποχωρισμού…Όμως δε θα το άλλαζα ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Το πιο ωραίο πράγμα που έχω κερδίσει με την αναδοχή του Όσκαρ είναι ο ίδιος ο Όσκαρ στη ζωή μας. Η χαρά που μας έχει προσφέρει. Επίσης, η ζωή μαζί του σε ωθεί να σκεφτείς τα άτομα με οπτική αναπηρία. Κάνεις μια παύση, παρατηρείς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι καλύτερα πόσο ακατάλληλες και επικίνδυνες είναι οι υποδομές που υπάρχουν για τον συνάνθρωπό σου και πόσο ελλιπής είναι η προσβασιμότητα. Αναπτύσσεις ενσυναίσθηση. Υπάρχουν πολλές στιγμές συγκίνησης και θυμού σε διάφορες καταστάσεις που προκύπτουν. Αυτό που αγαπώ στον Όσκαρ είναι ότι με κάνει να γελάω όταν πηδάει στον αέρα κάνοντας σα χαρούμενο κατσικάκι και του αρέσει να έρχεται ανάμεσα στα πόδια μας για να του τρίψουμε τον ποπό. Τον αγαπώ για αυτό που είναι και για αυτό που θα γίνει και τον θαυμάζω. Αγαπώ το γεγονός ότι είναι συνεχώς χαρούμενος και μέσα στη τρέλα. Λατρεύω τις στιγμές που παίζουμε και όταν τον έχω στην αγκαλιά μου. Τέλος, λατρεύω τις στιγμές που κοιμάται, ροχαλίζει και αλλάζει συνεχώς θέση ύπνου και μπορώ να χαλαρώσω! Θα μας λείψει πολύ…».