Εν έτη 2021 έπειτα από 12+ χρόνια οικονομικής κρίσης και 2+ ψυχολογικής κρίσης, κρίσης αναθεωρήσεως και τεραστίων αλλαγών σε πολλούς από εμάς, φτάσαμε στο σημείο, έπειτα από δεκάδες εκτός πραγματικότητας νομοσχέδια, διατάγματα ή δεν ξέρω και εγώ πως αλλιώς βαπτίζονταν από τους εκάστοτε έχοντες την εξουσία να πλανάται η ιδέα ότι οι εκτροφείς είμαστε εν δυνάμει συνεχιστές της ιδέας του Χίτλερ, με την Αρία φυλή και τις λοιπές μισανθρωπιστικές απόψεις της μεταφερόμενες στο ζωικό βασίλειο.
Γράφει ο Βασίλειος Δημάκος, Εκτροφέας Sphynx – Εκπαιδευόμενος Κριτής Μορφολογίας Γάτας FIFe.
Αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή θα δούμε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων η γάτα «εξημέρωσε» τον εαυτό της φέρνοντάς τον κοντά στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος από τη μεριά του βλέποντας τους δεινούς θηρευτές και την απίστευτη δουλειά που κάνουν με την εξολόθρευση των τρωκτικών από τις αποθήκες σιτηρών και λοιπών τροφίμων, φρόντισε να δημιουργήσει μια σχέση αλληλεξάρτησης. Είναι γνωστή βέβαια και η Θεοποίηση της γάτας στην Αρχαία Αίγυπτο, αλλά δεν θα σταθούμε εκεί.
Με το πέρασμα των αιώνων και με την πιο εύκολη μετακίνηση του ανθρώπου από γωνιά σε γωνιά στην υφήλιο παρατηρήθηκε ότι δεν είναι όλες οι γάτες ίδιες. Φυσικά δεν μιλάμε μόνο για τα χρώματα στο τρίχωμα τους και τους αμέτρητους χρωματικούς συνδυασμούς αλλά και για τα ποικίλα σωματικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά τους.
Έτσι λοιπόν οι κοντότριχες Θεές της Αρχαίας Αιγύπτου «παραδίπλα» στην Περσία είχαν ένα πλούσιο, μακρύ και αφράτο τρίχωμα, ενώ «παραδίπλα» στα βάθη της Μικράς Ασίας γίνονται λυγερόκορμες με υπέροχη κορμοστασιά, απαράμιλλά αμυγδαλωτά μάτια και τρίχωμα απαλό σαν μετάξι. Πηγαίνοντας πιο ανατολικά, συγκεκριμένα στη νοτιοανατολική Ασία και το Σιάμ τα μάτια των εκεί γατών αποκτούσαν ένα βαθύ μπλε χρώμα, σαν τον βυθό του Αιγαίου και τα άκρα τους ήταν πολύ πιο σκούρα σε σχέση με το σώμα τους.
Ακόμα πιο ανατολικά στην Ιαπωνία και στις κοντινές Κουρίλες νήσους, κάποιες γάτες δεν είχαν ουρές και στην θέση τους είχαν όμορφα φουσκωτά και φουντωτά μπαλάκια σαν «πον-πον».
Επιπροσθέτως στην βόρεια Ασία-Σιβηρία αλλά και στη δύση στην Ευρώπη με την πάροδο των αιώνων ξεπρόβαλαν απολύτως φυσικά διάφοροι τοπικοί πληθυσμοί γατών με χαρακτηριστικά εντελώς ξεχωριστά στο χρώμα του τριχώματος τους, στην σωματοδομή αλλά ακόμα και στο χρώμα των ματιών τους. Γάτες με μπλε χρώμα τριχώματος, με πράσινα σαν σμαράγδια μάτια, κομψές αλλά και άλλες στιβαρές με στρογγυλωπά χαρακτηριστικά, πυκνό τρίχωμα και έντονα χάλκινου χρώματος μάτια.
Πόλεμοι, κρίσεις οικονομικές και επισιτιστικές έφεραν τον ανθρώπινο πληθυσμό στα όριά του μέχρι στο σημείο να καταναλώνει κρέας γάτας για να μπορέσει να επιβιώσει. Μια επιβίωση που έφερε κοντά στην εξαφάνιση πολλές από τις ιδιαίτερες γάτες που ανέφερα πριν. Δεν θα αναφέρω ράτσες γιατί τότε ίσως δεν είχαν δώσει ονόματα στις φυλές. Θα αναφέρω μόνο ότι μέσα σε λιγότερο από 2000 χρόνια οι Θεότητες έγιναν μαγειρεμένα ή ωμά πιάτα για την επιβίωση του ανώτερου είδους στην τροφική αλυσίδα.
Πάνε πέρασαν αυτά θα πούμε, ίσως, δεν πέρασε όμως η ανάγκη κάποιων από εμάς-εκείνους να θεωρούν την γάτα «Θεότητα» και να αναπολούν τις συγκεκριμένες γάτες της γειτονίας τους πριν τους παγκόσμιους πολέμους για παράδειγμα. Αυτή είναι η φιλοσοφία, με πολύ απλά λόγια, γιατί εκτρέφουμε γάτες, φυλές με συγκεκριμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά. Αναλύοντας το λίγο παραπάνω είναι λογικό να αποδεχθούμε και την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα ορισμένων φυλών.
Να τονίσω ότι η απλοϊκή αναφορά μου και προσέγγιση αφορά καθαρά και μόνο την εκτροφή με απόλυτη και μοναδική σκέψη την ευημερία των ζώων, την ηθική εκτροφή και την απόκλιση από τις φυλές τυχών γενετικών ή κληρονομικών ασθενειών.
Κλείνοντας λοιπόν στα μάτια τα δικά μου, την ηθική μου και έχοντας ως γραμμή μόνο της ευζωία του κάθε είδους δεν βλέπω καμία διαφορά στην διάσωση του Μαύρου Ρινόκερου, των Πάντα, των Ουρακοτάγκων ή των Ελεφάντων αν από την άλλη μεριά εκλείψουν οι Ρωσικές Μπλε, οι Τάϊ, οι Κουριλικές χωρίς ουρά γάτες, οι Charteux κ.ο.κ. Ας συμβάλουμε στη φιλοζωία ανεξάρτητα πως την εξηγεί ο καθένας μας μέσα του κατανοώντας ότι Φασισμός είναι η Επιβολή της γνώμης μας στον άλλο.
Ας συμβάλουμε στη φιλοζωία ανεξάρτητα πως την εξηγεί ο καθένας μας μέσα του κατανοώντας ότι Φασισμός είναι η επιβολή της γνώμης μας στον άλλο
