Κομψός, ατρόμητος, πανέξυπνος & «λιγομίλητος», φοράει πάντα σμόκιν, έχει πεντακάθαρο κολάρο, είναι ευγενικός, τρυφερός αλλά παράλληλα δυναμικός και είναι έτοιμος να πεθάνει “για τα μάτια σου μόνο”. Αν και θεωρείται ο κομψότερος και γοητευτικότερος αυθεντικός Αμερικάνος Τζέντλεμαν, δεν είναι παρά ένας “James Bond” τσέπης.
Γράφει ο Στυλιανός Καραμήτσος, [email protected]
Περιγραφή
Το Boston Terrier, είναι μικρόσωμη φυλή, που ανήκει στην κατηγορία 9 για την FCI (κατηγορία συντροφιάς) και ειδικότερα στα μικρά μολοσσοειδή. Το ύψος του είναι γύρω στους 35 πόντους και το βάρος του φθάνει έως τα 11,5 κιλά!
Ουσιαστικά, τα Μπόστον Τέρριερ έχουν τρεις διαφορετικούς τύπους μεγέθους που χονδρικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι από 4,5 έως 6,5 κιλά για τα θηλυκά και 5,5 έως 7,5 για τα αρσενικά ο μικρός τύπος, από 6,6 έως 8,5 για τα θηλυκά και 7,6 έως 9,5 για τα αρσενικά ο μεσαίος τύπος κι από 8,6 έως τα 10,5 για τα θηλυκά και 9,6 έως 11,5 τα αρσενικά του μεγάλου μεγέθους!
Το κεφάλι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο ενός Μπόστον Τέρριερ, όπως ορίζεται κι από το πρότυπο και ειδικά η έκφρασή τους!
Ειδικότερα, το κρανίο είναι τετράγωνο, επίπεδο στο επάνω μέρος του, απαλλαγμένο από ζάρες, με ίσια μάγουλα και ευκρινές στοπ! Τα μάτια είναι στις γωνιές του κρανίου και σε νοητή ευθεία με την ρίζα των αυτιών, είναι μεγάλα, στρογγυλά και σκούρα (πρέπει να δίνεται η αίσθηση του μαύρου), και προσδίδουν στην έκφρασή του τη διαρκή εγρήγορση, την εξυπνάδα αλλά και την ευγένεια που τα χαρακτηρίζει!
To ρύγχος είναι τετράγωνο, πλατύ και βαθύ, σε σωστή αναλογία με το κρανίο και χαρακτηριστικά κοντύτερο σε μήκος απ’ το εύρος και το βάθος του! Συγκεκριμένα δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1/3 του μήκους του κρανίου! Η μύτη έχει ανοιχτά ρουθούνια και το επάνω μέρος της, έως το στοπ, είναι σε νοητή παράλληλο με το επάνω μέρος του κρανίου! Τα αυτιά, τοποθετημένα γωνιακά και στην κορυφή του κρανίου, είναι μικρά όρθια και τρίγωνα και πάντα σε επιφυλακή! Τα σαγόνια είναι πλατιά και τετράγωνα, με κοντά αλλά φυσιολογικά δόντια και με ίσιο η ευκρινώς προγναθικό δάγκωμα ώστε να τετράγωνο ζουν το ρύγχος! Τέλος τα μάγουλα είναι πλατιά και βαθιά, χωρίς όμως να κρέμονται και καλύπτουν πάντα τα δόντια και το στόμα!
Το σώμα είναι τετράγωνο, καλοσχηματισμένο, δυνατό, μυώδες και με αρμονική, στιβαρή δόμηση!
Η πλάτη είναι ίσια και κοντή με ελαφριά κλίση έως την έκφυση της κοντής, ίσιας ή ελαφρά περιστροφικής ουρας η οποία στέκεται σε νοητή συνέχεια της ευθείας της πλάτης και το μήκος της δεν πρέπει να ξεπερνά το ένα τέταρτο της απόστασης από την έκφυση της έως τον ταρσό! Έχει βαθύ στήθος, με καλή ανάπτυξη στέρνου με χαρακτηριστικό πρόστερνο και κοντή οσφύ ώστε να δίνουν την αίσθηση του τετράγωνου σώματος!
Ο λαιμός είναι ίσιος κι αρκετά μακρύς σε συμμετρία πάντα με τις συνολικές αναλογίες του ώστε να κρατά γερά αλλά κομψά και με χάρη το πανέμορφο κεφάλι αυτού του «δάνδη». Τα ίσια, μυώδη, δυνατά τους άκρα είναι παράλληλα και τόσο λεπτά, ώστε να υποστηρίζουν το κομψό τους παρουσιαστικό! Έχουν κοντούς και δυνατούς αστραγάλους μπροστά με φυσιολογικά ίσιους αγκώνες, κοντούς και φυσιολογικά ίσιους ταρσούς πίσω με ξεκάθαρο αχίλλειο τένοντα και μικρά, στρογγυλά και κοντά πέλματα, με κοντά νύχια!
Το τρίχωμά τους είναι κοντό και μαλακό, ίσιο, απαλό και φωτεινό! Τα χρώματά του είναι το ραβδωτό (το οποίο είναι και το πρώτο χρώμα που εμφανίστηκαν τα Boston Terrier) το οποίο είναι προτιμητέο έναντι των υπολοίπων χρωμάτων μόνο εάν σε όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά έχουμε αντίστοιχα ίσης ποιότητας δείγματα, το μαύρο και το «μαυροκόκκινο» (seal) το οποίο ουσιαστικά είναι μαύρο το οποίο όμως «κοκκινίζει» στον ήλιο ή σε έντονο φως! Όλα συνοδεύονται με άσπρα στίγματα με ιδεατό να αποτελούν ο άσπρος λαιμός και ρύγχος με άσπρη γραμμή ανάμεσα στα μάτια και γύρω από το κεφάλι άσπρο στέρνο, στήθος και κοιλιά, άσπρα μπροστινά άκρα με άσπρους ταρσούς πίσω! Το ελάχιστο απαιτητέο είναι το άσπρο ρύγχος, η άσπρη γραμμή ανάμεσα στα μάτια και το άσπρο πρόστερνο! Ένα δείγμα με επιπλέον λευκό του ιδεατού (white factor) το προτιμούμε τότε και μόνο τότε, όταν υπερτερεί ποιοτικά, καταφανέστατα των υπολοίπων δειγμάτων!
Απορριπτέα κι αιτία αποκλεισμού είναι ή η παντελής απουσία λευκού ή το συκωτί και ποντικί χρώμα!
Ιστορία
Η φυλή είναι ένα κράμα Αγγλικού Μπούλντογκ, λευκού Αγγλικού Τέρριερ και Μπουλ Τέρριερ, αλλά σημαντική ήταν και η πρόσμιξη του με Γαλλικά Μπούλντογκ τα πρώιμα χρόνια που ενώ τα πρώτα της βήματα τα έκανε στην Αγγλία, η εξέλιξη η αναγνώριση και η καθιέρωση της προέκυψε στην Βοστώνη!
Ήταν 1865 όταν ο Robert C. Huper, εισήγαγε ένα σκυλί, γνωστό ως, Δικαστής Huper! Ο Δικαστής, ήταν σκούρο ραβδωτό, κυρίως Μπούλντογκ αλλά κι ενδείξεις υπάρξεις Τέρριερ, πιθανότατα Λευκού Μπουλ Τέρριερ! Είχε την εικόνα ενός Μπούλντογκ αλλά την χαρακτηριστική εγρήγορσης ενός Τέρριερ και ζύγιζε γύρω στα 14 κιλά! Ο Δικαστής ζευγάρωσε με την Burnett’s Gyp, μια μικρότερη και πιο ελαφριά θηλυκιά γύρω στα 9 κιλά και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα!
Τα πρώτα χρόνια και μέχρι να σταθεροποιηθεί ο τύπος ζευγάρωναν τα δείγματα με πιο Μπούλντογκ χαρακτηριστικά με Μπουλ Τέρριερ κι αντίστοιχα με Μπούλντογκ όσα είχαν πιο Τέρριερ! Από το 1878 διαγωνιζόντουσαν σαν Μπουλ Τέρριερ με αξιοσημείωτες συμμετοχές, αλλά το 1888 εμφανίστηκαν σαν ξεχωριστός τύπος τα Round-headed Bull Terrier! Οι συμμετοχές δε ήταν τόσο πολλές που πλέον καθιερώθηκε σαν μόνιμα ξεχωριστός τύπος σε κάθε έκθεση! Για μια περίοδο δε, τα αποκαλούσαν Round Head ή Boston Round Head!
Ήταν 7 Απριλίου του 1891 όταν παρουσιάστηκε το πρώτο πρότυπο της φυλής, αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας του Charles Leland να προσκαλέσει όλους τους γνωστούς κι αξιόλογους εκτροφείς της εποχής κι από κοινού να συγγράψουν το πρώτο πρότυπο και να συνεννοηθούν σε κανόνες και μεθόδους που θα βοηθούσαν την φυλή τους!
Έτσι φτάνουμε στο 1893 τα Μπόστον Τέρριερ που αρχικά αιτήθηκε η αναγνώριση τους σαν «Αμέρικαν Μπουλ Τέρριερ» να γίνονται η πρώτη αναγνωρισμένη Αμερικάνικη φυλή για το American Kennel Club με την ονομασία που καθιερώθηκε κι αγάπησαν οι πολυάριθμοι λάτρες, τα Boston Terrier! Τα πρώτα χρόνια, τα χρώματα δεν ήταν απόλυτα καθορισμένα, κάτι που έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν και απέκτησε το σημερινό του πρότυπο.
Χαρακτήρας
Το Boston Terrier είναι ο ιδανικός σύντροφος, αφού είναι ευπροσάρμοστο, δραστήριο, ζωηρό, πάντα σε επιφυλακή, ενθουσιώδες, ευδιάθετο, εκδηλωτικό και πιστό. Το μεγαλύτερο όμως προσόν του, είναι η ευφυία του. Παρότι ξεκίνησε σαν σκυλί κυνομαχιών σήμερα ουδεμία σχέση έχει με αντίστοιχο χαρακτήρα, αλλά είναι στοργικό, ιδανικό για οικογενειακό σκυλί, αφού αναπτύσσει εξαιρετική σχέση με τα παιδιά, αλλά χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες για άσκηση. Μία μεγάλη ή δύο ημίωρες βόλτες ημερησίως, είναι αρκετές.
Παρόλο το μικρό του μέγεθος, υπερασπίζεται όποιους και ό,τι αγαπάει σθεναρά και με επιτυχία.
Αρωγός του το παρελθόν του, το ατρόμητο ταπεραμέντο του αλλά και τα τρομερά του σαγόνια.
Καθόλου φωνακλάς και πομπώδης(όποιος επιθυμεί τέτοιου είδους “ συναγερμούς “ ας στραφεί σε άλλες ράτσες) αλλά πειστικά ουσιαστικός.
Η τεράστια ευφυΐα του και η έμφυτη αυτοπεποίθησή του το βοηθά να αξιολογεί καταστάσεις.
Τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά το καθιστούν όμως ξεροκέφαλο, αλλά τρομερά εκπαιδεύσιμο, εφόσον η εκπαίδευση, γίνεται με θετικό τρόπο. Αντίθετα, παρόλο ότι αναζητά, την ανθρώπινη επαφή και το χάδι, οι αγριότητες και η βία επιδρούν αρνητικά στην ευαίσθητη φύση του. Υπάκουο, δεν θα χαρεί με έντονες παρατηρήσεις, αλλά δεν είναι και το μη μου άπτου μπιμπελό, που κάποιοι νομίζουν ή χρειάζονται.
Η σχέση του με άλλα ζώα αλλά και σκύλους δεν θα χαρακτηρίζονταν εξαιρετική καθώς έλκει την καταγωγή του από κυνομαχικές φυλές, άλλωστε και το ίδιο αυτόν τον προορισμό είχε έως ότου οι πρώτοι οπαδοί του ανακαλύψουν πόσο ιδανικό κι αξιολάτρευτο κατοικίδιο μπορεί να γίνει! Γι’ αυτό κι από πολύ νεαρή ηλικία, χρειάζεται προσοχή για αγριότητες κατά το παιχνίδι με τα αδέρφια του και πολύ καλή κοινωνικοποίηση!
Προσέχουμε να μην το φέρνουμε σε επαφή με επιθετικά σκυλιά και γενικά δίνουμε έμφαση στην σταθερή, ασφαλή αλλά και ήρεμη διαπαιδαγώγηση του!
Γενικά, αν κοινωνικοποιηθεί σωστά κι από νεαρή ηλικία θα πάρει, τόσο στην δικιά μας όσο και στη δική του κοινωνία, τη θέση που του αρμόζει και θα συμπεριφέρεται ανάλογα.
Υγεία
Το Boston Terrier έχει κάποια προβλήματα υγείας (εξάρθρωση επιγονατίδας, νεανικό κληρονομικό καταρράκτη, προβλήματα στη καρδιά αλλά και στην ακοή), που στατιστικά, όσο παλαιότερα και περισσότερα δείγματα, αρνητικά σε αυτά τα προβλήματα, έχουμε, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες, εμφάνισής τους σε κάποιον απόγονο. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η επιλογή ενός εκτροφέα, που διενεργεί προληπτικούς ελέγχους, πρίν ζευγαρώσει κάποιο σκυλί του κι έχει την υπευθυνότητα να το αποσύρει, από την αναπαραγωγική διαδικασία, όταν αυτό δεν κρίνεται ικανό ή παρουσιάζει τέτοια προβλήματα (το ίδιο ή απόγονοί του). Γεννάει, συνήθως με καισαρική, κατά μέσο όρο 3 κουτάβια και χρειάζεται προσοχή στην ποσότητα τροφής του, γιατί έχει τάσεις για πάχος, που επιβαρύνει τραγικά την υγεία του.
Από εκεί και πέρα, όπως όλες οι βραχυκέφαλες φυλές, έχει ευαίσθητο αναπνευστικό, ροχαλίζει και “αερίζεται” αρκετά, αλλά όλα αυτά, σε σημαντικά μικρότερο βαθμό και ένταση, από τις άλλες “συγγενικές” φυλές. Προσέχουμε τις ζεστές μέρες και περιορίζουμε τις βόλτες, στο ελάχιστο δυνατό και μόνο τις δροσερές ώρες, τη διατροφή και την υγιεινή του, ιδιαίτερα στα ευαίσθητα μάτια και αυτιά του, ώστε να έχουμε το προνόμιο της συντροφιάς του για τουλάχιστον 13 χρόνια.
Φροντίδα
Μικρόσωμο και κοντότριχο, άρα χωρίς ιδιαίτερα εμφανείς απώλειες τριχώματος, το οποίο δεν χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα, με την επιμέλεια των νυχιών και τις καθαριότητας του, να είναι η πιο σημαντική προς αυτό φροντίδα. Αν λάβουμε υπόψιν και την χαμηλή ποσότητα τροφής που χρειάζεται, το κάνει μία από τις πιο εύκολες και οικονομικές στην συμβίωση φυλές. (Προσοχή, τρώνε λίγο αλλά η τροφή τους καλό θα ήταν να είναι πολύ καλής ποιότητας!)
Εν κατακλείδι, ο ιδιοκτήτης Boston Terrier, εφόσον προσέξει κατά την διαδικασία απόκτησής του, το σημαντικότερο πρόβλημα που μελλοντικά πιθανόν να αντιμετωπίσει, είναι: Ότι θα θέλει κι άλλο, αφού ελάχιστοι ευτυχισμένοι ιδιοκτήτες Boston Terrier, αρκούνται στο ένα!
